دهها هزار ایرانی از میان ایرانیان فرهیخته و دارای زندگی مرفه نسبی و بالاتر، اواخر تیرماه در جشن زیبای تیرگان در ساحل زیباتر تورونتو شرکت کردند تا نام ایران و فرهنگ وهنر ایرانی را بلندآوازه کنند اما ندایی از آنان در خصوص سرنوشت سعید ملک‌پور برنخاست.
جاستین ترودو نخست وزیر کانادا که با پیام تحسین‌برانگیز او و با کمک‌های سخاوتمندانه نهادهای کشورش برگزاری جشنواره پرخرج تیرگان امکان‌پذیر شده بود، در همان روزهایی که ایرانیان و سایر ساکنان کانادا از آیین‌های مختلف جشنواره تیرگان لذت می‌بردند، سعید ملک‌پور را از یاد نبرده بود.
به یقین او دستور داده که سعید ملک‌پور بعد از گریز از ایران، از همکاری لازم نهادهای کشورش برای بازگشت به کانادا برخوردار شود و منتظر خروج موفقیت‌آمیز سعید ملک‌پور از ایران بوده است.
نه دولت کانادا بیانیه‌ای داده و نه کسی از خانواده ملک‌پور تایید کرده، تنها خواهر رنج‌دیده این زندانی در جمله‌ای سربسته از یاری‌های کانادا سپاسگزاری کرده است.
جزییات آن فعلا مهم نیست شاید روزی فیلم سینمایی شود؛ مهم، نجات یک جوان ایران از سرنوشتی غم‌انگیز، و شاد کردن دل خانواده مظلوم او است تا زندگی عزیزش در بند رژیمی ظالم به پایان نرسد.
سعید ملک‌پور که اکنون 44 سال دارد، یازده سال از زندگی جوانی خود را در حبس رژیم وطنش گذراند؛ هفته گذشته به او برای نخستین بار یک مرخصی سه روزه آن هم با وثیقه سنگین یک و نیم میلیارد تومانی داده بودند، و او به حق، از این فرصت بهره گرفته و از ایران رفته است تا به جایی بازگردد که او را در خاک خود پذیرا شده و قرار بود تنها وطن دومش باشد اما چون حاکمان وطن اول، ظلمی جانگداز در حقش کردند، از آنجا گریخت.
سعید ملک‌پور در سال 1386 زمانی که برای دیداری خانوادگی به ایران بازگشت، از سوی بی‌دادگاه انقلاب رژیم به اتهام «جرم سایبری» دستگیر و ابتدا به اعدام محکوم شد ولی شش سال پس از حبس که اکثر آن در شکنجه و انفرادی گذشته بود، حکمش به حبس ابد تغییر یافت و تا هفته گذشته یازده سال او را در زندان نگاهداشتند.
او که لیسانس متالورژی دانشگاه صنعتی برتر ایران (صنعتی شریف) را دارد و در شرکت ایران خودرو و نیز مرکز تحقیقات رازی کار کرده بود، در سال 1384 به کانادا مهاجرت کرده ولی حدود دو سال بعد به خاطر دیدار پدرش که بیمار بود، به ایران برگشت و زندگی‌اش به مسیری سیاه و تلخ افتاد؛ پدرش نیز فوت شد و حتی به او امکان خروج از زندان برای شرکت در یادبود پدر را ندادند.
سعید ملک‌پور تنها دو سال در کانادا زندگی کرده بود، اما کانادا برای نجات او اقدامی انسانی و تحسین‌برانگیز کرده است.
رسانه‌های کانادا در روزهای گذشته با غرور، مملو از گزارش‌هایی است که از «آزادی و بازگشت یک شهروند استان کلمبیا» و یک «کلمبیایی قهرمان و اسیر آزاد شده از حبس رژیمی خون‌آشام» مطلب می‌نویسند.
آفرین به آقای جاستین ترودو.
