اما او باز به خود و «ارزشی‌ها» دلگرمی داده که نگران نباشند چون «اگر نماز جمعه خلوت است، صدا و سیما در صحنه حاضر هستند و ارزش‌های حکومت را ترویج می‌کنند».
احمد خاتمی اما به این واقعیت که بسیاری از رسانه‌های ایران نیز بارها به آن اعتراف کرده‌اند، اشاره نکرده که اکثریت مردم ایران تمایلی به استفاده از برنامه‌های صدا و سیما ندارند.
در ماجرای هفته گذشته رفتن مزدک میرزایی یک خبرنگار ورزشی شبکه سوم از ایران به اروپا در حالی که بخشی دیگر از آرشیو صدا و سیما را با خود برای بیگانگان برده است، رسانه‌های بسیاری در ایران در ده‌ها مقاله و گزارش و تحلیل، به ناکارآمدی صدا و سیما و دورتر شدن مردم از آن اشاره کردند.
بازتاب رفتن مزدک میرزایی و بی‌اعتنایی مردم به صدا و سیما تنها بخش کوچک دیگری از این واقعیت بود که جمهوری اسلامی ایران با وجود اختصاص دادن میلیاردها دلار به بخش فرهنگی در چهل سال موجودیتش کمترین موفقیت را در جذب مخاطبین و بویژه جوانان به ارزش‌های مورد نظر خود داشته است.
صحنه‌های نماز جمعه از پایتخت گرفته تا شهرهای کوچک و بزرگ، هر آدینه خود به خوبی گواه است که باورمندترین مردم نیز از حمایت از حکومت دست کشیده‌اند؛ حکومتی که بر خلاف وعده بنیانگزارش روح‌الله خمینی، هم دین را از آنها گرفته و هم آسایش دنیا را از آنان سلب کرده و هم کمترین امکانات را برای آنان فراهم کرده و شرایط به جایی رسیده که نان و گوشت و خورد و خوراک روزانه و داشتن سرپناهی برای گذراندن زندگی در آن، نگرانی هر روزه مردم است.
اجاره دو اتاق یا یک آپارتمان کوچک در ماههای اخیر به امری محال مبدل شده است؛ اجاره‌ها به طرزی هولناک افزایش یافته و صاحبان خانه‌ها که خود زیر بار هزینه‌های دیگر کمر خم کرده‌اند، سختی‌های روزگار را بر سر مستاجر تلافی کرده و در نبود قوانین موثر و قاطع، غیر از اجاره بهای بشدت افزایش یافته، مبالغ سرسام‌آوری نیز به عنوان رهن از مستاجرین مظلوم طلب می‌کنند.
خرید خانه اکنون مدتی است که دیگر رویایی بشدت دور و محال است که شاید تنها قشری بسیار محدود از مردم به خود اجازه دهند که این رویا را در سر داشته باشند.
حکومتی که هر روز با تحرکات ضد امنیتی خود در منطقه و جهان سایه جنگ را بر سر مردم می‌گستراند؛ رژیمی که ایرانیان را در دوردست‌ترین نقاط جهان نیز تنها به این خاطر که زاده ایران هستند، هر روز در نظر دیگران بی‌اعتبار می‌کند نباید انتظار داشته باشد که مردمش در آیین‌های آن شرکت کنند.
خلوتی نماز جمعه چیزی نیست؛ مردم نماز جمعه را نماز جمعه خود نمی‌دانند؛ نماز جمعه آنها می‌دانند؛ همانهایی که با مردم نیستند و مردم را تنها برای نمایش می‌خواهند.
روزگاری که حکومت نالایق و سران نابخردش نیاز به کمک مردم برای حفظ واقعی بقایشان داشته باشد، به چشم خود خواهند دید که آن گروه اندک از سرسخت‌ترین وفادارانشان که هنوز به خاطر نعمات خاص در کنارشان هستند، مانند باد پراکنده خواهند شد.
