بازگشت تحریمهای آمریکا علیه جمهوری اسلامی، اقتصاد بحران زده موجود را با چالشهای جدیدی روبرو کرده است. چالشهایی که به اعتقاد مردم سوءمدیریت و سیاستهای نادرست نیز در وخیم تر شدن آن نقش مهمتری را ایفا میکند.
اما کارد تیز این تحریم ها کاملٲ هدفمندانە از سوی مقامات جمهوری اسلامی، به استخوان قشر طبقه ی ضعیف و متوسط جامعه رسیده است تا نشان دهد کە طرف متضرر از این تحریمها مردم هستند و سیاستهای نادرست خود را هم بە پای تحریمها بگذارند و بدین شیوە ذهن مردم را از اهداف اصلی تحریمها کە مزدور پروری و سلطە طلبی خود نظام میباشد منحرف کند.
جمعی از کارکنان شبکە بهداشت در اینبارە بە آواتودی گفتند: زندگی ما به شدت تحت تأثیر تحریم ها و چند برابر شدن نرخ دلار قرار گرفته است. قراردادی که وزارت بهداشت و درمان با ما بسته بر مبنای دلار ۳،۳۰۰ تومان بوده است. ولی حالا که نرخ دلار به بالای ۱۵ هزار تومان رسیده تنها در صورتی می‌توانیم روال اقتصادی گذشته را داشته باشیم که حقوق پرداختی هم چند برابر شود. در حالی که فقط ١٠ درصد به حقوق ما اضافه شده است. با این وضعیت نه تنها پس اندازی در کار نیست بلکه نیمه ی دوم هر ماه هم با مشقت سپری می شود. به علاوه همواره پرداختی‌ها و کارانه ما نیز با تأخیر انجام می شود و براستی ادامه این وضعیت قابل تحمل نیست.
این گفته ها در حالی است که زمانی این گروه جزو طبقه متوسط جامعه بودند. در ادامە یکی از کارکنان بیمارستان بە آواتودی: دارو و غذا جزو اقلام تحریمی نیستند در صورتی کە ما در داروخانەها با کمبود دارو مواجهیم و طبق خبرهای موثقی کە بە ما رسیدە دولت خود عمدٲ از واردات دارو جلوگیری میکند و داروی تاریخ مصرف گذشتە وارد بازار میکند.
ناهمخوانی در همه امورات اقتصادی ایران دیده می شود. در حالی که طبق برآورد کمیسیون اجتماعی مجلس خط فقر برای یک خانواده پنج نفره پنج میلیون تومان در ماه است اما دستمزد تعیین شده برای یک کارگر از طرف وزارت کار و رفاه اجتماعی بدون در نظر گرفتن نرخ بالای تورم و وضعیت نابسامان اقتصادی، یک میلیون و چهارصد هزار تومان تعیین می شود.
به گفته ی جمعی از کارگران صنعتی و خدماتی که جزو طبقه ضعیف جامعه بودند "با وضعیت ایجاد شده عملاً دیگر توانایی تأمین نیازهای روزمره را از دست داده ایم . دستمزد کم و معوقه دیگر امان از ما بریده است به گونه‌ای که احساس می کنیم کرامت انسانی خود را از دست داده ایم و زیر چرخ دنده‌های تبعیض و نابرابری در حال له شدن هستیم."
یکی از کارگران با دستان پینه بسته و وضعیت جسمانی نامناسب خود گفت: آنچه می بینم فقط خالی شدن سفره خانواده ام است در حالی که مقامات از بی اثر بودن تحریمها سخن می گویند. شاید اگر چند ساعت به جای ما زندگی کنند اثر تحریمها را خواهند چشید هر چند دیر یا زود آنها را وادار به چشیدن اثر تحریمها خواهیم کرد.
چند تن از معلمان در اینبارە بە آواتودی گفتند: نحوه گزینش آموزش و پرورش برای استخدام یک معلم بیشتر بر مبنای اصل تعهد است نه شایستگی. در نتیجه تا قبل از یکسال گذشته معلمان جزو افراد محافظه‌کار و تا حدود زیادی متعهد به جمهوری اسلامی بودند. اما وضعیت اقتصادی کنونی و حقوق های زیر خط فقر معلمان و چند برابر شدن کالاهای مصرفی دیگر چیزی را برای از دست دادن این قشر باقی نگذاشته است. چرا که حالا همه به این امر آگاهیم که تعهد امری دوسویه و زمانی که میدانیم جمهوری اسلامی هیچ تعهدی در قبال وضعیت اقتصادی و اجتماعی ما احساس نمی‌کند و شأن معلمان از هرسو شکسته می شود دیگر دلیلی برای قبول ادامه این وضعیت نمی بینیم و اینبار با فراگیر شدن اعتصابات همه ی ما به آن خواهیم پیوست.
اقتصادی که زمانی بنیانگذار جمهوری اسلامی آنرا متعلق بە ''خر'' میدانست اکنون بی توجهی به اصول علمی آن تبدیل به تیری شده که پایه های نظام را نشانه گرفته است و با ادامه‌ی این وضعیت به زودی به پاسخ این سوال خواهیم رسید که تحریمهای کمرشکن آمریکا چگونه کمر نظام را خواهد شکست و او را وادار به تسلیم یا فروپاشی خواهد کرد.
