رفتن به محتوای اصلی

سردرگمی سیاست‌ورزان آمریکا یا افشای پشت پرده با هدف کشاندن سران تهران به مذاکره آشکار؟

سردرگمی سیاست‌ورزان آمریکا یا افشای پشت پرده با هدف کشاندن سران تهران به مذاکره آشکار؟
آیا بازی‌های زبانی جواد ظریف رییس جمهوری و وزیر خارجه آمریکا را سردرگم کرده یا سخنان سران واشینگتن در خصوص «حصول پیشرفت در قضیه ایران» افشای بخشی از رخدادهای پشت پرده است؟
posted onJuly 17, 2019
noدیدگاه

هم‌زمان با حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در نیویورک و مصاحبه‌هایی که با شماری از رسانه‌های عمده آمریکایی و بین‌المللی، مانند سرویس جهانی بی‌بی‌سی و ان‌بی‌سی داشته است، مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا سه‌شنبه ١٦ ژوئیه/ ٢٥ تیر گفت آمادگی‌هایی از سوی ایران برای مذاکره در مورد برنامه موشکی‌اش بیان شده است؛ دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا نیز ساعتی بعد گفت در قضیه ایران «پیشرفت زیادی» حاصل شده است.

رییس جمهوری آمریکا همچنین در سخنان سه‌شنبه خود تکرار کرده و گفت او قصدی برای «تغییر رژیم در ایران ندارد»، و نیز افزود، وضع ایران وخیم شده و او «می‌خواهد به ایران کمک کند».

پیش از این اظهارات، جواد ظریف در مصاحبه با شبکه ان‌بی‌سی گفته بود اگر آمریکا حاضر باشد در مورد فروش‌های کلان تسلیحاتی خود به کشورهایی در خاورمیانه گفت‌وگو کند، جمهوری اسلامی ایران هم حاضر به بحث در مورد توان موشکی‌اش است.

معلوم نیست این جمله طعنه‌آمیز ظریف که ظاهرا بیان شرطی است که خود رژیم ایران آن را محال می‌داند، در نگاه سران آمریکا نشانی از نرمش ایران تعبیر شده است یا این‌که ترامپ و پمپئو با بیان سربسته گوشه‌ای از رخدادهای پشت پرده می‌خواهند ایران را وارد بازی کنند تا به مذاکرات رو در رو نیز تن در دهد؛ همانگونه که رییس جمهوری آمریکا کیم جونگ اون رهبر کره شمالی را تا حال سه بار به دیدارهایی در برابر دوربین‌ها کشانده و با این کار عملا «ابهت» پیشین رژیم پیونگ یانگ را شکسته است.

دونالد ترامپ در همین حال در سخنان سه‌شنبه‌اش در مورد ایران تاکید کرد که حکومت تهران «نمی‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد؛ نمی‌تواند آزمایش موشک‌های بالیستیک را تکرار کند» و نیز یادآوری کرد که واشینگتن خواهان قطع دخالت‌های رژیم ایران در یمن است.

از آنجا که رییس جمهوری آمریکا به ویژه پس از اقدام اخیر ایران به افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم فراتر از غلظت ٣.٦٧ درصد، بارها به تهران هشدار ‌داد که «باید خیلی خیلی مراقب باشد»، این پرسش مطرح است که سخنان سه‌شنبه او در خصوص «حصول پیشرفت زیاد در موضوع ایران» بر چه اساسی بیان شده است.

اما بیشتر به نظر می‌رسد که اظهارات او و نیز وزیر خارجه‌اش در قبال رژیم ایران و نیات تهران، صرفا سو تفاهم‌هایی ناشی از فرهنگ و زبان متفاوت و تجربه ناکافی در برابر حکومتی غدعه‌گر باشد که تقیه را روا و حتی برای پیشبرد مقاصدش لازم می‌داند و لفاظی‌های کلامی دیپلمات‌هایش ممکن است مجرب‌ترین سیاستمداران کارورزیده جهانی را نیز سردر گم کند.

از سوی دیگر، علی خامنه‌ای رهبر رژیم در سخنان سه‌شنبه خود با امامان جمعه سراسر کشور، در حالی که به «اروپایی‌های پررو» و بویژه «بریتانیای خبیث» حمله کرد و قول داد که «عناصر مومن» پاسخ «راهزنی دریایی» انگلیس را (در قضیه نفتکشِ همچنان توقیف حامل نفت ایران در منطقه جبل‌الطارق) خواهند داد، از تکرار حملات به آمریکا خودداری کرد.

در این میان، نظر به سکوت سنگین دوره اخیر جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید در خصوص امور ایران، برخی از ناظران جهانی بعید ندانسته‌اند که در پی تاکید دوباره دونالد ترامپ در خصوص «عدم تلاش برای تغییر رژیم در ایران» و آمادگی او برای «کمک به ایران که وضعش خیلی وخیم شده»، آقای بولتون از مقام خود کناره‌گیری کند.

فعلا اظهارات رییس جمهوری و وزیر خارجه آمریکا بر بازار جهانی نفت نیز تاثیر داشته و بهای هر بشکه نفت را بیش از دو دلار و نیم کاهش داده است.

به گزارش شبکه سی‌ان‌بی‌سی، دقایقی پس از آن‌که وزیر خارجه آمریکا از «آمادگی ایران برای مذاکره بر سر برنامه موشکی تهران» سخن گفت و دونالد ترامپ نیز متعاقبا اعلام کرد که «پیشرفت زیادی در قضیه ایران بدست آمده است»، قیمت نفت از نوع مرغوب آن که نفت «برنت» است و هر بشکه آن از ٦٧ دلار فراتر رفته بود، به کمی کمتر از ٦٤ دلار کاهش یافت.

در بازار ایران نیز بهای دلار و ارزهای رایج جهانی بر اساس برخی گزارش‌ها به زیر کانال ١١ هزار تومان کاهش یافته است؛ امری که ممکن است نشان از آن دارد که بازار به این اطمینان می‌رسد که قله بحران میان آمریکا و ایران پشت سر گذاشته شده است.

 اما از جانب سوم، ممکن است کاهش بهای ارزها در برابر ریال ایران، با دخالت گسترده و مستقیم بانک مرکزی جمهوری اسلامی، تلاشی دیگر از سوی رژیم برای گردآوری دلارهایی است که مردم در ماه‌های اخیر با هدف جلوگیری از بی‌ارزش شدن اندوخته‌های خود خریداری کرده بودند؛ کاری که از سوی رژیم مسبوق به سابقه بوده است اما هر بار بسیاری از مردم عادی به دامان این بازی حکومت افتاده‌اند.