آواتودی بررسی می‌کند؛ ادعای دروغین تحریم دارو و مافیای دارویی کشور

ادعای دروغین تحریم دارو در حقیقت اسلحه‌ جدید جمهوری اسلامی برای کشتار بیشتر مردم و غارت منابع ملی توسط مافیای دارو است.

به گزارش آواتودی، برگزاری دادگاه نمایشی محبوبه شاهرخی (شبنم نعمت‌زاده) دختر یکی از کهنسال ترین وزرای کابینه خاتمی و حسن روحانی به اتهام قاچاق دارو، مدت کوتاهی مردم را سرگرم کرد و با صدور حکم زندان برای این فرد، بسیاری تصور کردند که یکی از سرکردگان اصلی مافیای دارویی کشور به دام افتاده است.

اما با گذشت تنها چند ماه و به بهانه کرونا، محبوبه شاهرخی (شبنم نعمت‌زاده) از زندان آزاد گردید و بار دیگر به همگان ثابت شد که عامل اصلی غارت منابع کشور، جمهوری اسلامی است و این رژیم در پشت پرده تمام جنایات حضوری فعال دارد.

به عنوان نمونه با اعمال تحریم‌های گسترده بین‌المللی علیه جمهوری اسلامی، سران این رژیم به طور مکرر ادعا می‌کنند که تحریم‌ها مانع از واردات دارو به کشور شده و به همین دلیل جان بسیاری از بیماران در خطر است.

با شیوع ویروس مرگبار کرونا، این ادعا بارها از سوی سران جمهوری اسلامی تکرار شد و این در حالی است که مسوولان ایالات متحده آمریکا و بسیاری از مقامات بین‌المللی تاکید کرده‌اند که هیچ زمانی غذا و دارو تحریم نبوده و جمهوری اسلامی به هر میزانی که نیاز دارد، می‌تواند از بازارهای جهانی دارو تهیه کند.

ادعای سران جمهوری اسلامی همزمان با کمبود شدید دارو در کشور مطرح گردیده و در حال حاضر بسیاری از بیماران به ویژه مبتلایان به بیماری‌های خاص با مشکل کمبود دارو مواجه بوده و این افراد باید داروی مورد نیاز خود را از بازارهای غیررسمی با چندین برابر قیمت تهیه کنند.

منابع آواتودی در داخل کشور تحقیقاتی در این زمینه انجام دادند که نتایج تحقیقات آنها تکان دهنده است.

از جمله آنکه مشخص گردید که جمهوری اسلامی از بیماران نیازمند به دارو به عنوان سپر انسانی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود استفاده کرده و هر بار با به خطر انداختن جان آنها، مدعی می‌شود که به دلیل تحریم‌ها، داروی مورد نیاز بیماران خاص به ایران صادر نمی‌شود.

سران جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی از این حربه برای مظلوم‌نمایی استفاده می‌کنند و هر از چند گاهی، تصویر یک کودک مبتلا به یکی از بیماری‌های خاص را منتشر کرده و مدعی می‌شوند که جان این کودک به دلیل عدم دسترسی به دارو ناشی از تحریم‌ها‌، در خطر است.

از سوی دیگر برخی از شرکت‌های تولیدی و وارد کننده دارو، نقشی چشم‌گیر در فساد و پولشویی جمهوری اسلامی دارند.

به عنوان نمونه چندی پیش وزارت خزانه داری آمریکا، شرکت تدبیر کالای جم را محکوم به پولشویی از طریق بانک روسی کرد و در این پرونده اسرار مهمی فاش گردید.

درآمدزایی مافیای دارو در جمهوری اسلامی از رنج بیماران صعب‌العلاج

سوء استفاده از رنج بیماران صعب‌العلاج برای کسب درآمدهای چند صد میلیاردی از سوی مافیای دارو در ایران که به طور مستقیم وابسته به حکومت هستند، از جمله سیاه‌ترین نقاط پرونده جمهوری اسلامی است.

این شرکت‌ها مواد شیمیایی و دیگر اقلام مورد نیاز برای تهیه داروهای فوق را به صورت بی‌کیفیت از چین وارد کرده و با فرمول شرکت‌های چینی در ایران مونتاژ و سپس با قیمت‌های گزاف در بازار عرضه می‌کنند.

جالب آنکه تمام این شرکت‌ها برای واردات مواد اولیه بی‌کیفیت چینی از ارز دولتی استفاده کرده و پس از مونتاژ، دارو را با قیمت آزاد در بازار عرضه می‌کنند.

حتی بسیاری از شرکت‌ها که وابسته به حکومت جمهوری اسلامی هستند، ارز دولتی دریافت کرده، اما هرگز با آن دارو وارد نکردند.

به عنوان نمونه در تاریخ ٢٩ تیر ماه ٩٨ رییس دفتر حسن روحانی از گم شدن حداقل یک میلیارد دلار ارز دولتی اختصاص یافته به دارو خبر داده بود و هیچ زمانی این پرونده به طور دقیق مورد رسیدگی قرار نگرفت.

پدر داماد حسن روحانی یکی از افرادی است که ارز دولتی برای واردات دارو و کالاهای اساسی دریافت، اما با این پول موز وارد کرده است!

بر اساس این گزارش، شرکت‌هایی که از ارز دولتی برای واردات دارو استفاده می‌کنند، اقدام به واردات مواد اولیه بی‌کیفیت از چین کرده و سپس با مونتاژ بر اساس فرمول چینی، داروهای تولید شده که قطعا بی‌کیفیت هستند را با نرخ آزاد و به عنوان تولید داخلی عرضه می‌کنند.

این شرکت‌ها، با نفوذ گسترده‌ای که در بدنه حاکمیت دارند و با حمایت مستقیم جمهوری اسلامی، مانع از واردات دارو توسط شرکت های بین المللی معتبر و همچنین نهادهای خیریه‌ای می‌شوند.

به عنوان نمونه برند Rebif  تنها چند ماه در ایران فعالیت کرد و دیگر داروهای ساخت این شرکت در بازار ایران یافت نمی‌شود.

یا اینکه داروی اگزالی پلاتین فقط برند آکویدا از شرکت نانو داروی الوند در بازار موجود است و محصولات برندهای معتبر همچون سانوفی در دسترس بیماران نیست.

تجارت مرگ با هدف مظلوم‌نمایی

اگر به نام داروهایی که جمهوری اسلامی مدعی کمبود آنها در بازار است نگاه کنیم، در می‌یابیم که تمام آنها مربوط به بیماری‌های خاص و بیماری‌های صعب‌العلاج است.

علت این است که کمبود این داروها از یک سو موجب افزایش مرگ و میر بیماران و به دنبال آن مظلوم‌نمایی جمهوری اسلامی در مجامع بین‌المللی می‌شود و از سوی دیگر بیماران و خانواده‌های آنها مجبور هستند که با قیمت گزاف نیاز خود را از بازار آزاد و غیر رسمی‌ای تامین کنند که جمهوری اسلامی در راه‌اندازی آن نقش اصلی را دارد.

تحقیقات منابع آواتودی نشان می‌دهد که اگر شرکت‌های خارجی و نهادهای خیریه بخواهند دارو به ایران وارد کنند، جمهوری اسلامی نرخ گمرک سنگینی را طلب کرده و همین امر از نظر اقتصادی برای شرکت‌های بین‌المللی صرفه‌ اقتصادی ندارد.

اگر شرکتی نیز قصد وارد کردن دارو داشته باشد، باید با مافیای دارو همراهی کند.

به عنوان نمونه شرکت‌های پخش دارو به داروخانه‌ها اعلام می‌کنند که اگر خواستار دریافت داروی متفورمین از برند هگزال هستید، باید ابتدا به میزان قابل توجهی متفورمین تولید شده توسط فلان کارخانه ایرانی را خریداری کرده و سپس چند جعبه محدود متفورمین با برند هگزال دریافت می‌کنید!

یا برخی داروهایی که ساخت آنها در کشور وجود ندارد نیز به همین صورت فروخته می‌شود. به عنوان مثال وارفارین که نمونه ایرانی ندارد زمانی در اختیار داروخانه قرار می‌گیرد داروخانه فوق حداقل چند میلیون تومان از محصول دیگر شرکت وارد کننده خریداری کرده باشد.

برخی از برندها مانند هگزال آلمان و یا Novonordisk نیز زمانی به اجازه فعالیت در بازار ایران را دارند که خط تولید خود را با بنیادهایی مانند برکت در ایران شریک نماید.

مهمترین باندهای مافیایی دارو در ایران را چه کسانی اداره می‌کنند؟

با بررسی بازار داروی ایران، در می‌یابیم که کنترل اصلی باندهای مافیایی با افرادی چون دکتر کبریایی‌زاده ، دکتر محمودی و دکتر دیناروند است.

این افراد بیشترین حجم واردات مواد اولیه بی‌کیفیت چینی را طی سال‌های اخیر انجام داده‌اند.

فعالیت مافیاگونه این افراد موجب شده تا شرکت‌های تولید کننده مواد اولیه دارویی مانند شرکت شیمی دارویی دارو پخش با چندین رآکتور تولید مواد اولیه به ورشکستگی کشانده شوند.

واردات دارو به ایران تحریم است، اما مکمل‌های غذایی آمریکایی نه؟!

شهروندان ایرانی با مراجعه به دارخانه‌ها، بیش از هر چیز با مکمل‌های غذایی خارجی روبرو می‌شوند که بسیاری از آنها ساخت کشور آمریکا است.

حال این پرسش مطرح می‌شود که چگونه صادرات دارو به ایران تحریم است، اما مکمل‌های غذایی آمریکایی با چنین تحریمی روبرو نیست؟ همین نمونه نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی درباره تحریم دارو به طور کامل دروغ می‌گوید.

*واردات دارو به ایران تحریم است، اما صادرات دارو نه؟!

موضوع دیگری که دروغگویی سران جمهوری اسلامی را ثابت می‌کند، میزان صادرات دارو از ایران به چندین کشور است.

به عنوان نمونه سازمان توسعه تجارت ایران به صورت رسمی اعلام کرد که تنها در سال ٩٨،  ۹۵ میلیون دلاری فرآورده‌های دارویی شیمیایی به وزن ۲،۴۰۰ تن از ایران به دیگر کشورها صادر شده است. مهمترین کشورهای وارد کننده دارو از ایران عبارتند از آلمان، روسیه، سوریه، افغانستان، عراق و هند.

مسافران ایرانی که به کشورهای عراق، آذربایجان و افغانستان سفر کرده‌اند، گزارش داده‌اند که در این کشورها با انبوهی از داروهای تولید ایران روبرو شده‌اند.

برخی از داروهای صادر شده از سوی جمهوری اسلامی، دقیقا داروهایی است که در کشور نایاب و یا کم‌یاب است.

علت این است که عرضه دارو در داخل ایران برای مافیای دارویی کمتر از صادرات آن سودآور است. به عنوان نمونه یک جعبه ١٠٠ عددی آموکسی‌سیلین ٥٠٠ در ایران حداکثر به قیمت دو دلار عرضه می‌شود، اما این دارو را باید در کشورها همسایه به قیمت ١٠ دلار تهیه کرد. لذا مافیای دارو، اقلام مورد نیاز مردم را به دیگر کشورها صادر می‌کنند.

دروغگویی سران جمهوری اسلامی در پوشش تحریم های بین‌المللی، تنها با هدف مظلوم‌نمایی انجام می‌شود تا با به خطر انداختن جان بیماران، کشورهای دیگر را وادار به کاهش تحریم‌ها کنند.