پرزیدنت ترامپ با به تعویق انداختن خروج نیروهای آمریکا از سوریه تصمیم درستی گرفت، اما لازم است پا را از این فراتر بگذارد. آمریکا هیچ دلیلی ندارد به بشار اسد برای بازسازی قدرتش در سوریه کمک کند و دلیلی هم ندارد که تمام مسئولیت تامین رژیم اسد را بر دوش ایران و روسیه نگذارد.
ترک سوریه آمریکا را از اهرم های دیپلماتیک موجود محروم کرده، بقایای نیروهای عرب میانه رو را به حال خود رها می کند و نیروهای کرد کمک کننده در شکست داعش را در معرض تهدید اسد و ترکیه قرار می دهد. داعش و تروریسم هنوز شکست نخورده اند. تصور خروج از سوریه به زودی و پیش از شکست کامل داعش در شرایطی که دیگر جنبش های افراطی قدرت گرفته اند، اشتباهی خطرناک است.
ارتش آمریکا با تکیه بیشتر بر قدرت هوایی، از هزینه حضور نیروهای آمریکا در سوریه و عراق به شکلی چشمگیر کاسته است. این رویکرد نیاز به پیاده کردن نیروی زمینی و واحدهای ضربت را حذف کرده و به طور قابل توجهی از تلفات کم کرده است. در بودجه درخواستی رئیس جمهوری آمریکا برای سال ۲۰۱۹، هزینه آموزش و تجهیز نیروهای اپوزیسیون سوریه از ۵۰۰ میلیون دلار در سال مالی ۲۰۱۸ به ۳۰۰ میلیون دلار تقلیل یافته است. ارزیابی جدیدی برای هزینه عملیات هوایی ارائه نشده است، اما این هزینه ها هم احتمالا بسیار کمتر از سال جاری خواهد بود.
هزینه های ادامه حضور آمریکا در عراق هم از یک میلیارد و ۲۷۰ میلیون دلار در سال مالی ۲۰۱۸ به ۸۵۰ میلیون دلار برای سال بعد کاهش یافته است. ما باید از خروج با عجله از عراق و تلاش برای ترک افغانستان پیش از آن که نیروهای این کشور برای دفاع از سرزمین شان آماده باشند درس گرفته باشیم و بدانیم که این کار به اتلاف سرمایه ای می انجامد که برای امنیت عراق، شکست واقعی داعش و تقویت عراق در برابر ایران صرف شده است.
