تجاوز إلى المحتوى الرئيسي

شاید سند محکمه‌پسند نباشد اما گواه بارز ابراز نیت رژیم ایران در راهزنی دریایی است

شاید سند محکمه‌پسند نباشد اما گواه بارز ابراز نیت رژیم ایران در راهزنی دریایی است
posted onJuly 12, 2019
noتعليق

اقدام شناورهای سپاه پاسداران ایران در بامداد روز چهارشنبه نوزدهم تیر/ دهم ژوئیه برای کشاندن به زور کشتی نفتکش «هریتج» وابسته به شرکت نفتی بریتانیایی «بریتیش پترولیوم» به حوزه آب‌های ساحلی ایران، بحران در منطقه را تشدید کرده و انگیزه‌ای پرقدرت به آمریکا و هم‌پیمانانش برای تشکیل هر چه زودتر ائتلافی جهت محافظت از کشتی‌رانی آزاد داده است.

از ساعاتی پس از آن‌که هفته گذشته ابرنفتکش «گریس‌1» حامل نفت ایران در تنگه جبل‌الطارق با مشارکت مستقیم کوماندوهای دریایی بریتانیا و با اجازه دولت محلی جبل‌الطارق، به ظن تلاش برای انتقال دو میلیون تن نفت به بندر تحریم شده «بانیاس» در سوریه توقیف شد، نفتکش بریتانیایی «هریتج» که در نزدیکی آبراه هرمز بود، احساس خطر کرده و سرعت نزدیک شدن خود به این آبراه را کاهش داده بود ولی ابتدا گفته شده بود که «برای هماهنگ کردن حرکت خود با جدول زمانیِ از پیش تعیین شده» به حالت نسبی توقف درآمده است.

با گذشت چند روز معلوم شد که نفتکش بریتانیایی عمیقا نگران است که از سوی شناورهای ایرانی مورد تعرض قرار گیرد؛ در زمینه این احساس خطر بود که کشتی جنگی بریتانیایی به منطقه فرا خوانده شد تا مراقبت‌های لازم را از نفتکش کشورش به عمل آورد.

حسن روحانی رییس جمهوری رژیم در نشست روز چهارشنبه دولت به سختی به بریتانیا حمله کرد که کشتی جنگی خود را به منطقه آورده و آنها را «بیمار» نامید؛ در حالی که ظاهرا او آگاه بود که همان روز سه شناور سپاه تلاش کرده بودند با ایجاد یک کریدور، نفتکش بریتانیایی را وادار کنند که وارد حریم دریایی ایران شود، با این نیت که ایران آن را توقیف کند.

محسن رضایی فرمانده فشل اسبق سپاه پاسداران آدینه چهارم ژوئیه، ساعاتی پس از توقیف نفتکش حامل نفت ایران در جبل‌الطارق چنین نوشته بود:

انقلاب اسلامی در طول تاریخ چهل ساله خود، در هیچ معرکه‌ای آغازگر تنش نبوده، اما در پاسخ به زورگویان و گردنکشان، تعلل نکرده و تردید به دل راه نداده است. انگلیس اگر #نفتکش_ایرانی را رفع توقیف نکند، وظیفه دستگاه‌های مسئول، اقدام متقابل و توقیف یک نفتکش انگلیسی است. 10:59 PM - 4 Jul 2019

یک روز پیش از آن نیز که شناورهای سپاه نفتکش «هریتج» را به چالش بکشند، حسین شریعتمداری مدیر مسئول کیهان تهران و نماینده علی خامنه‌ای در موسسات کیهان که در دادن خط و ربط به سران حکومت ید طولایی در درازای عمر رژیم دارد، آشکارا کد داده بود که چه رخدادی بزودی به وقوع خواهد پیوست.

حسین شریعتمداری، موسوم به «حسین بازجو» نوشته بود «...دست ایران برای اقدام متقابل بسته نیست...اما اگر اقدام متقابل ما با تاخیر روبرو شود که تا کنون شده است، صورت مسئله این خواهد بود که انگلیس نفتکش ایران را توقیف کرده و سپس آزاد کرده است بی‌آنکه از جانب ایران با واکنشی روبرو شود! از این روی، حفظ  هیمنه و اقتدار جمهوری اسلامی در آن است که قبل از رفع توقیف از نفتکش خود، پاسخ سنگین و پشیمان‌کننده‌ای به دزدان دریایی انگلیس بدهد و این الگو را در جهان ثبت کند که ایران هیچ تعرض و تجاوزی را بی پاسخ نخواهد گذاشت...»

دزدان دریایی را منتظر نگذارید!(نکته)

به وضوح می‌توان گفت دولت انگلیس با توقیف نفتکش ایران در پی آن بوده است که اقتدار نظامی ما را به چالش بکشد تا به زعم خود تحقیر آمریکا را که با انهدام پیشرفته‌ترین پهپاد جاسوسی آن صورت گرفته بود تا حدودی جبران کرده باشد. بنابراین تاخیر ما در پاسخ به این دزدی دریایی می‌تواند انگلیس را به هدف تبلیغاتی خود نزدیک کند، چرا که به یقین انگلیس نمی‌تواند نفتکش ایران را برای مدتی طولانی در توقیف نگه دارد و به خوبی می‌داند که دست ایران برای اقدام متقابل بسته نیست و رزمندگان اسلام انگشت بر ماشه ایستاده‌اند. اما اگر اقدام متقابل ما با تاخیر روبرو شود که تاکنون شده است، صورت مسئله این خواهد بود که انگلیس نفتکش ایران را توقیف کرده و سپس آزاد کرده است بی‌آنکه از جانب ایران با واکنشی روبرو شود! از این روی حفظ هیمنه و اقتدار جمهوری اسلامی در آن است که قبل از رفع توقیف از نفتکش خود، پاسخ سنگین و پشیمان‌کننده‌ای به دزدان دریایی انگلیس بدهد و این الگو را در جهان ثبت کند که ایران هیچ تعرض و تجاوزی را بی‌پاسخ نخواهد گذاشت
ممکن است گفته شود که طی چند روز اخیر هیچ شناور انگلیسی از تنگه هرمز عبور نکرده و یا جرأت نزدیک شدن به آب‌های ساحلی کشورمان را نداشته است. این توضیح اگر هم واقعی باشد، فرمول یاد شده را به نفع ما تغییر نخواهد داد بلکه ماجرا کماکان این‌گونه خواهد بود که ایران در مقابل توقیف غیر قانونی نفتکش خود هیچ واکنش مشابهی نشان نداده است، مگر اینکه رسما اعلام کنیم، تنگه هرمز را به روی کشتی‌های نفتکش و تجاری انگلیس بسته‌ایم و هر شناور انگلیسی را که به تنگه هرمز و آب‌های ساحلی کشورمان نزدیک شود، توقیف خواهیم کرد
اینگونه است که باید قبل از رفع توقیف از نفتکش ایرانی دست به کار شد و فرصت انتقام از دزدان دریایی انگلیس را از دست نداده و در تاریخ ثبت کرد.
حسین شریعتمداری 

کد خبر۱۶۴۶۱۲

تاریخ انتشار۱۸ تير ۱۳۹۸ - ۲۳:۲۸

سرویس کیهان » اخبار

فعلا تلاش رژیم برای راهزنی دریایی، در حالی که خود طرف مقابل را به این رویه متهم می‌کند، ناکام مانده اما یقینا این تحرکات نظر به خوی رژیم ادامه خواهد یافت به ویژه آنکه دولت جبل‌الطارق پنجشنبه یازدهم ژوئیه تایید کرد که در پی چند روز تحقیق از ناخدا و کارکنان نفتکش حامل نفت ایران، کاپیتان و یک افسر این نفتکش را بازداشت کرده است؛ افزون بر آن، اسناد درون کشتی نیز از سوی مسئولان جبل‌الطارق (با نظارت مستقیم بریتانیا) توقیف شده است.

رژیم نیز به نوبه خود آشکارا اروپا را در عالی‌ترین سطوح مقامات خود تهدید می‌کند؛ محمد حسین باقری رییس ستاد کل نیروهای مسلح رژیم پنجشنبه گفت «اگر تحریم‌ها ادامه یابد، ایران بیش از این هزینه جلوگیری از ورود مواد مخدر به اروپا را نمی‌پردازد». یعنی مواد مخدر را به گستردگی به سوی اروپا روان می‌کنیم.

سخنان «سرلشگر» باقری تکرار اظهارات حسن روحانی است که چندی پیش به کشورهای اروپایی گفته بود «برای حفظ برجام باید اقدام کنید» و «از امنیت و جوان‌های خودتان در برابر مواد مخدر و سیل مهاجرت محافظت کنید»؛ اظهارات روحانی که عباس عراقچی معاون وزیر خارجه ایران نیز شبیه آن را بیان کرده و حتی گفته بود که ایران مهاجران افغان ساکن ایران را اخراج می‌کند که به اروپا بروند، تهدید آشکار این قاره است.

سخنان این هفته باقری در کنار تحرکات دریایی رژیم، اروپا را عملا در کنار آمریکا قرار می‌دهد و شاید یک پیروزی سیاسی برای دونالد ترامپ باشد؛ باید گفت که تلاش رژیم برای کشاندن نفتکش بریتانیایی به آب‌های ساحلی ایران در روزی انجام شد که نماینده ویژه رییس جمهوری فرانسه به تهران رفته بود- این رویه، تکرار تعرض علیه نفتکش‌ها درست  در روزی است که آقای شینزو آبه نخست وزیر ژاپن برای میانجی‌گری در این بحران، به دیدار علی خامنه‌ای رفته بود اما رژیم هر بار نشان داده که سر آرام شدن ندارد و بر دامنه تحرکات و تعرض‌های خود می‌افزاید و رفتارش نه تنها تغییر نمی‌کند که گستاخ‌تر نیز می‌شود و مسلما چوب این بی‌پروایی سران حکومت را ملت ایران خواهد خورد.