بە گفتە حسین احمدینیاز وکیل چندتن از قربانیان مین و یکی از امضاکنندگان نامه به رئيسجمهوری، ۱۶ میلیون مین خنثینشده همچنان در آذربایجان غربی، کرمانشاه، کردستان و خوزستان وجود دارند (البتە کلا ٢٠ میلیون مین در شهر و منطقەهاى مرزى وجود دارند کە ٧٠% شون در کردستان ایران خاک شدەاند). در مهرماه سال ۱۳۹۲ مینهای خنثینشده در حیاط یک مدرسه در نشکاش، یکی از روستاهای شهرستان مریوان، هفت کودک را مصدوم کرد که یکی از آنها یک پایش را از دست داد.
لازم به ذکر است که در ﺳﺎل ١٣٨٣ ﮐﺎﻧﻮن "ﻣﺸﺎرﮐﺖ در ﭘﺎﮐﺴﺎزی ﻣﯿﻦ" ﮐە ﻧﮭﺎدی ﻣﺮدﻣﯽ و ﻏﯿﺮاﻧﺘﻔﺎﻋﯽ ﺑﻮد، ﺗﻮﺳﻂ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻋﺒﺎدی ﺑﺮﻧﺪه ﺟﺎﯾﺰه ﺻﻠﺢ ﻧﻮﺑﻞ و ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ از ھﻤﮑﺎران او ﺗﺎﺳﯿﺲ شد. این نهاد اما در دیماه ۱۳۸۷ توسط نیروهای امنیتی تعطیل شد. در حال حاضر موسسه "ایران بدون مین" تنها نهاد غیردولتی فعال در این زمینه است. ایران به دلیل اینکه نمیخواهد تعهدی در این باره به مجامع بینالمللی بدهد به این معاهده نمیپیوندد. کشورهایی که این معاهده را امضا میکنند موظفند ظرف ۱۰ سال خاک خود را صددرصد از مین پاک کنند. گذشته از این، مراحل پاکسازی مین برای کشورهای عضو این کنوانسیون باید تحت نظارت بینالمللی انجام گیرد و مقامات ایران معتقدند خودشان قادر به این کار هستند و حاضر نیستند "مرزهای کشور را به خطر بیندازند" و زیر بار نظارت بینالمللی برای خنثی شدن مین بروند.