آواتودی*
با وجود شدیدترین تهدیدهای امنیتی از سوی گروه تروریستی طالبان که روز انتخابات ریاست جمهوری افغانستان را به خاک و خون میکشد و همه مراکز رایگیری در سراسر این کشور را هدف قرار خواهد داد، انتخابات روز شنبه 6 مهر (و به زبان افغانستانیها: ماه میزان)/ 28 سپتامبر در آرامش لرزان برگزار شد.
تروریستهای طالبان توانستند در چند محل حملات خود را عملی کنند ولی تلفات در قیاس با رقمهای تکاندهنده کشتار در ترورهای اخیر طالبان، تا شامگاه شنبه، کم بود و از کشته شدن 4 تن و زخمی شدن چند نفر دیگر خبر رسید.
بیش از 9 میلیون تن از مردم افغانستان از حق رای برخوردارند و ثبت نام کرده بودند ولی بنظر میرسد به خاطر هراس از ترور، بخشی از آنها از این حق استفاده نکردند.
محمد اشرف غنی و عبدالله عبدالله دو نامزد از 13 نامزد اصلی انتخابات هستند در حالی که گلبدین حکمتیار، نخست وزیر اسبق و یکی از سران گروههای مسلح که او نیز یکی از نامزدها است، تهدید کرده که اگر نتیجه رضایت گروه او را فراهم نکند، نیروهایش دوباره دست به اسلحه خواهند برد؛ این اظهارات با انتقادهای شدید روبرو شده است.
بعد از هزیمت گروه طالبان از حکومت در کابل در سال 2001، این چهارمین انتخابات ریاست جمهوری بود که در این کشور جنگزده، فقیر و نیازمند شدید به کمکهای نظامی و مالی از بیگانگان، برگزار میشد.
دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا سه هفته پیش دیدار با هیئت طالبان را پس از مذاکرات ده ماهه این گروه با نمایندگان آمریکا در قطر، بخاطر ادامه جنایات آنها باطل کرد و قرارداد صلحی را که قرار بود در آمریکا نهایی شود، لغو نمود.
رژیم ایران نیز که همواره با گروههای خشونتطلب در افغانستان با هدف ضربه زدن به نیروهای آمریکایی در این کشور همسایه شرقی خود همکاری داشته، در روزهای گذشته با استفاده از فرصت شکرآب شدن مذاکرات آمریکا- طالبان، میزبان یک هیئت طالبان در تهران شد تا ببیند چگونه میتواند از این بحران بهره بگیرد.
میلیونها افغانستانی آواره در جهان امیدوار هستند با بازگشت آرامش و صلح واقعی، به کشور خود بازگردند.
با وجود آنکه میلیونها افغانستانی در طول چند دهه به دامان ایران پناه بردند، اما رژیم ایران رفتارهای نژادپرستانه با آنها داشته و دارد و در سالهای گذشته نیز در رفتاری غیر انسانی، هزاران تن از جوانان آنها را با تطمیع و تهدید راهی جبهههای جنگ در منطقه، بویژه سوریه، کرد.
بر اساس برخی گزارشها بیش از دو هزار مرد جوان و نوجوان از هزاران افغانستانی ساکن ایران در لشگر موسوم به «فاطمیون» راهی سوریه شده و کشته شدند ولی رژیم ایران وعدههای خود را به خانوادههای این قربانیان عملی نکرد.