قتل و کشتار شهروندان اقلیت‌های ملی همیشه برای حکومت ایران، چه در زمان سلطنت پهلوی و چه در حال، کمترین هزینه‌های را برای آنها داشته به همین خاطر نیروهای نظامی ایران، براحتی به خود اجازه می‌دهند مستقیما به سمت سینه و سر آنها شلیک کنند.
برپایه گزارشات رسیده به آواتودی، شامگاه شنبه پنجم اسفندماه ١٤٠٢ شمسی، نیروهای مرزی ایران در نقطه مرزی نوسود، با به رگبار بستن کولبران و بدون هشدار قبلی، موجب زخمی شدن ٢١ کولبر کرد شدند.
بنابر اظهارات شاهدان عینی، نیروهای مرزی ایران با سلاح‌های ساچمه‌ای به سمت کولبران شلیک کرده‌اند که همین موجب زخمی شدن تعداد زیادی از کولبران شد.
برپایه ظهارات یکی از منابع موثق خبری آواتودی، یکی از کولبران زخمی شده تنها ١٤ سال دارد. هویت برخی از کولبران شامل:
محمد مرادی اهل روستای ساروخان، بهنام خسروی، حسین بهرامی اهل روستای کلاش، میلاد روستانی چمزرشک، اهل دالاهو، فرزاد رستمی، اهل دالاهو، فواد فیضی اهل روستای هشمیز، مبین کرمی اهل سنندج، کاوە (فامیلی نامشخص) اهل مریوان، آرمان رحمانی و محمود (فامیلی نامشخص) هر دو اهل ثلاث باباجانی، یحی نوری اهل سروآباد، میثم رستمی اهل پاوە، مهدی (فامیلی نامشخص) اهل مریوان، امیر رحمانی اهل دالاهو، احسان حسینی، توفیق احمدی اهل جوانرود.
از سوی دیگر روز دوشنبه، ششم اسفندماه ١٤٠٢ شمسی، یک کولبر جوان اهل سقز به نام جعفر فرجی بر اثر شلیک مستقیم نظامیان خامنه‌ای کشته شد.
برپایه گزارشات ارسالی به آواتودی، این کولبر در نوار مرزی بانه کشته شده و پیکر او به بیمارستان صلاح‌الدین ایوبی این شهر انتقال یافته است.
سلسله رویدادها و کشتار کولبران کرد به همین جا خاتمه نمی‌یابد. روز سه‌شنبه، هشتم اسفندماه ١٤٠٢ شمسی، با شلیک مستقیم نیروهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، کاوه صراف، از کاسبکاران سردشت از توابع ارومیه، جان باخت.
کاوه صراف در هنگام تعقیب و گریز از سوی نیروهای سپاه پاسداران در حوالی روستای "ساوان"، مورد هدف قرار گرفته و در دم جان باخته است. کاوه صراف اهل روستای "گوره شیر" می‌باشد و سه فرزند دارد.
کولبری در کردستان یک شغل نیست، بلکه اجباری است که مردم کرد از روی ناچارای تن به آن می‌دهند. استان‌های کردستان ایران بدلیل عدم سرمایه‌گذاری حکومت ایران و نیز چپاول و غارت منابع زیرزمینی و روزمین کردستان و انتقال آن به مرکز ایران، دچار فقر و بیکاری شدیدی می‌باشد.
با نگاهی به آمارهای منتشر شده از سوی "مرکز آمار ایران" این واقعیت آشکار می‌شود که از سال ١٣٤٥، که اولین آمارهای این سازمان منتشر می‌شود، استان‌های کردستان، بطور مستمر جز‌ء ده استان اول از لحاظ فقر، بیکاری و فلاکت سر ایران بوده‌اند.
برپایه گزارشی از روزنامه "دنیای اقتصاد" استان‌های کرمانشاه، لرستان، چهارمحال و بختیار، کهگیلویه و بویراحمد و سنندج و ایلام، به بیش از دو دهه است که نرخ بیکاریشان بیش از دو برابر میانگین سراسر ایران است.
