بنابر جدیدترین گزارشات مربوط به نقض حقوق بشر در ایران، طی سال‌های ٢٠١٠ تا ٢٠٢٣ میلادی، حداقل ٢١٠ زن در سراسر این کشور اعدام شده‌اند. این بیشترین آمار اعدام زنان در سراسر جهان می‌باشد.
بعد از انتشار گزارش مفصل جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در مورد نقض فاحش حقوق بشر در این کشور، دو سازمان حقوق بشری دیگر نیز طی گزارش مفصلی به بررسی عمیق‌تر جنبه‌های مختلف نقض حقوق بشر در ایران پرداختند.
سازمان "حقوق بشر ایران" مستقر در نروژ و سازمان فرانسوی "با هم علیه مجازات اعدام" در گزارش مشترکی که در هفته جاری منتشر کردند، مدعی شدن جمهوری اسلامی در فاصله سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۳ میلادی، حداقل ۲۱۰ زن را اعدام کرده که بیشترین میزان اعدام زنان در جهان محسوب می‌شود
گزارش مذکور یادآور می‌شود، آمار اعدام زنان در سال گذشته میلادی، ٢٢ نفر بوده که باز هم ایران بدون هیچ رقیبی بیشترین آمار جهان در بین کشورها را داشته است.
این دو سازمان حقوق بشری همچنین یادآور می‌شوند بیش از ۸۰۰ نفر در سراسر ایران طی سال ٢٠٢٣ میلادی اعدام شده‌اند که بالاترین رقم از سال ۲۰۱۵ تاکنون محسوب می‌شود.
البته پیشتر آواتودی با انتشار خبری به نقل از جاوید رحمان از اعدام حداقل ٨٣٤ نفر در ایران طی سال گذشته میلادی خبر داده بود. گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران در گزارش خود از افزایش ٣٤ درصدی میزان اعدام‌ها در این کشور خبر داده بود.
قابل ذکر است کارشناسان سیاسی بر این باورند که جمهوری اسلامی از حربه اعدام برای ایجاد و تحکیم فضای رعب و وحشت در جامعه بهره می‌برد. بویژه بعد از قیام ژینا، تعداد احکام صادره اعدام از سوی سیستم قضای جمهوری اسلامی بشدت افزایش یافته است.
از سوی دیگر جمهوری اسلامی از اشتغال جامعه جهانی به مساله جنگ غزه برای افزایش چندبرابری اعدام‌ها بهرەمند شده است. این گزار به این موضوع نیز اشاره می‌کند و متذکر می‌شود: "ارتباط میان فقدان توجه جهانی و افزایش اعدام‌ها در ایران، به‌ویژه پس از حمله ۱۵ مهر ۱۴۰۲ حماس به اسرائیل و آغاز جنگ غزه، مشهودتر می‌شود. میانگین اعدام‌های روزانه از دو اعدام در روز پیش از آغاز جنگ غزه، بلافاصله به حدود سه تا چهار اعدام در روزهای پس از شروع جنگ رسید".
پیشتر نیز جاوید رحمان، در گزارش خود که به ٥٥مین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه داد به سرکوب‌های سیستماتیک علیه کردها، بلوچ‌ها و عرب‌ها اشاره می‌کند و خاطرنشان می‌شود: "آن‌ها با تبعیض سیستماتیک در مورد برخورداری از حقوق فرهنگی-ملی و دسترسی به خدمات عمومی مواجه هستند. این ملت‌ها همچنین در معرض بازداشت‌‌های خودسرانه، تبعیض، هدف قرار گرفتن و قربانی شدن قرار دارند".
او در ادامه می‌افزاید: "بویژه ملت‌های کرد و بلوچ، هدف سلب حق زندگی از سوی مقامات دولتی هستند بطور مشخص از طریق اعدام‌ها و نیز کشتار کولبرها و سوختبرها بدست مرزبانان ایران".
