در پی دستور ورود آخوندها به عرصه تعلیم و تربیت ایران، ٦٩ فعال آموزش و پرورش نامه‌ای اعتراضی رو به وزیر جمهوری اسلامی منتشر کردند.
در مقدمه این نامه از مدارس ایران به عنوان یک "سیستم فاقد استقلال نهادی، خنثی و منفی در تربیت اخلاقی کودکان" یاد شده است.
در ادامه نامه، فعالین، مسدود بودن مسیر گفتگو با تصمیم‌سازان صاحب منصب در دستگاه حاکمیت را به عنوان عامل اساسی وضعیت کنونی قلمداد کرده‌اند.
اعتراض به خودداری حاکمیت جمهوری اسلامی از اجرای کامل اصل "تحصیل رایگان" یکی دیگر از نکاتی است که می‌توان از آن به مثابه یک پیام روشن وعمومی در نامه این جمع از فعالین آموزشی یاد کرد.
در بخش پایانی نامه عینا چنین آمده است:"بر مبنای کدام پژوهش علمی و بررسی‌های میدانی به این نتیجه رسیدید که بحران تربیت در کشور با ورود طلاب و روحانیون در حوزه تعلیم و تربیت عمومی، مرتفع خواهد شد؟"
