ناهید خداجو، فعال کارگری زندانی در نامهای از اوین ضمن محکوم کردن حکم اعدام پخشان عزیزی و تهدید شدن وریشه مرادی و نسیم غلامی سیمیاری، دو هم‌بندی دیگرش به اعدام نوشت صدور حکم اعدام برای هر انسانی را محکوم می‌کند. او تاکید کرد اعدام قتل عمد حکومتی و خیانت علیه بشریت است.
خداجو در این نامه شنیده‌هایش از چگونگی بازداشت، بازجویی، شکنجه، اعتصاب غذا و در نهایت صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی و تجربه زیسته خود را با این زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین روایت کرد.
این فعال کارگری زندانی افزود: "اتهامات و پرونده‌سازی‌های نخ‌نمایی که در این ۴۶ سال به انسان‌های آزادی‌خواه و برابری‌طلب منتسب کرده‌اند، اقدام همیشگی و دروغین نیروهای حکومتی قوه قضاییه بوده و بر کسی پوشیده نیست که با توسل به چنین پروژه‌هایی، شریف‌ترین انسان‌های جامعه را به چوبه‌های دار برده و یا تیربارانشان کردند".
پخشان عزیزی، زندانی سیاسی کُرد، روز سوم مرداد با اتهام "بغی" به اعدام محکوم شد. زندانیان سیاسی زن محبوس در زندان اوین روز ۹ مرداد در حمایت از عزیزی دست به اعتصاب غذا زدند.
خداجو در ادامه نامه خود در خصوص روند دادرسی عزیزی تاکید کرد در پرونده این زندانی هیچ نکته، موضوع و مدرکی وجود ندارد که با استناد به آن او را محکوم به اعدام کنند.
او از مسئولان قوه قضاییه جمهوری اسلامی خواست پرونده عزیزی را "به مردم و افکار عمومی که بهترین قضاوت‌کنندگان جامعه‌اند، بسپارند" تا مشخص شود این زندانی و دیگر محکومان به اعدام چگونه و با استناد به چه مدارکی محکوم می‌شوند.
خداجو در بخش دیگری از نامه‌اش نوشت دو نفر دیگر از هم‌بندی‌هایش به نامهای وریشه مرادی ونسیم غلامی، از زمان بازداشتشان تاکنون بارها به اعدام تهدید شده‌اند و آن‌ها را به شیوه‌های مختلف جهت اخذ اعترافات اجباری علیه خودشان تحت فشار قرار داده‌اند تا بتوانند احکام موردنظرشان را موجه جلوه دهند.
به گفته او: "مرادی و غلامی مانند عزیزی در انتظار حکم قرون‌وسطایی به‌سر می‌برند و این بزرگ‌ترین شکنجه و جنایت است".
این فعال کارگری افزود: "طی ۴۶ سال اخیر هزاران هزار انسان آزادی‌خواه و برابری‌طلب به صرف مخالفت با سیاست اعمال شده حکومتیان به چوبه‌های دار آویخته شدند. از بدو گماردن حاکمان سرمایه به قدرت برای تثبیت قدرتشان به سرکوب خونین و اعدام‌های وسیع در شهرهای مختلف متوسل شدند تا هر اعتراضی را در نطفه خفه کنید".
