روز یکشنبه، ١٢ فروردین‌ماه ١٤٠٣ شمسی، اقوام و بستگان مهناز خزایی، زندانی سیاسی سابق، با انتشار پست‌هایی در شبکه‌های اجتماعی از مرگ او خبر دادند.
مهناز خزایی سوم شهریورماه ١٤٠٢ شمسی، بخاطر انتشار یک پست اینستاگرامی در اعتراض به سیاست‌های ضدبشری جمهوری اسلامی در قبال مردم، به شعبه هفت دادگاه انقلاب تهران احضار و در همانجا نیز بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
او بعد از دو هفته با خانواده خود تماس می‌گیرد که به زندان اوین منتقل شده است. بعدها مشخص گردید، مهناز در طول حضور در بازداشتگاه نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بشدت مورد شکنجه قرار گرفته و از ناحیه سر دچار شکستی شدید و آیسب به جمجمه شده است.
بعد از آزادی، عوارض ناشی از شکنجه‌ها مهناز خزائی را رها نمی‌کند تا اینکه بعد از یکسال و اندی بر اثر شدت آسیب‌های ناشی از شکنجه، جان می‌دهد.
برپایه آمارهای آرشیوی آواتودی، حداقل ۳٢ زندانی بدلایل مختلف از جمله شکنجه، عدم رسیدگی پزشکی، درگیری با دیگر زندانیان، مرگ مشکوک، مسمومیت، خودکشی، شلیک گلوله در حین بازداشت و سکته قلبی پیش از اعدام و... در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های ایران طی سال ٢٠٢٣ میلادی، جانباخته‌اند.
قابل ذکر است، در این بازه زمانی ٦٠ درصد زندانیان سیاسی جانباخته در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ایران، کرد می‌باشند و ٢٦ درصد جانباختگان نیز زندانی سیاسی بوده‌اند و ٩٥ درصد زندانیان سیاسی جانباخته نیز غیرفارس و از اقلیت‌های ملی ایران هستند.
