دریا عثمانپور
يکي از مباحث اساسي که در جوامع مختلف بشري از اديان و اقوام گذشته تاکنون به آن توجه شده است، موضوع «حقوق و شخصيت زن» است. با توجه به اينکه زنان اغلب در جوامع مختلف بشري از شان و حقوق واقعي خود دور مانده اند و حتي در برخي موارد شخصيت و منزلت انساني آنان بطورکامل زير پا گذاشته شده است، اما در طول دوران مختلف تاريخ بشريت به آن توجهاتي نيز شده و همواره سران حکومتي و انديشمندان هر زمان در اين خصوص اقدامات و قوانيني را وضع نموده اند. جايگاه و شخصيت زن در فرهنگ هر جامعه، نشان دهنده ميزان اهميت و منزلت زنان در آن جامعه است.
در اين مقاله ما را همين بس که راهي اگرچه باريک بر جويندگان حقيقت بگشاييم و امکان نقد و چالش را محقق سازيم. چالشي که زمينه را براي دست يابي به حقوق از دست رفته زن در دنيا که از او فقط استفاده ابزاري و تبليغاتي مي شود، تا حدي فراهم کند. انساني که از جايگاه رفيع خود، فرو کشيده شد و در مرتبه اي بس پايين تر از شان واقعي خود قرار داده شد و از او در رشد و تعالي روح مرد و خانواده، سخني به ميان نيامده و نقشش در به کمال رسيدن معرفت، ناديده گرفته شد. و مسلم آن است که تا شناخت درستي از حقيقت او به دست نيايد، نمي توان گامي سازنده و ثمربخش در احقاق حقوق از دست رفته اش برداشت. لذا در اين راه پس از بررسي اجمالي وضعيت و حقوق زنان در برخي ازکشورها، به تعاليم والاي اسلام و قرآن کريم و حقوق کشورمان که برگرفته از همين شريعت مقدس آسمانيست پناه برده و اصل و مبناي آفرينش انسان ها و اعطاي حقوق عادلانه به آن ها را بر مبناي حقيقت آدمي و شوون انساني انسان ها بررسي مي کنيم با توجه به اين نکته که جنسيت نقشي در اعطاي حقوق فطري و طبيعي انسان ها ندارد
حقوق زنان در حقوق بين الملل و وضعيت ايران
یکی از ویژگیهای حقوق بین الملل در ابتدای قرن بیست و یکم توسعه چشمگیر آن در زمینه حقوق بشر زنان است. یکی از دلایل آن این است که توسعه یک کشور با مشارکت زنان در حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی آن ارتباط مستقیم دارد. از سال 1945، یعنی پایان جنگ جهانی دوم و تاسیس سازمان ملل متحد که وظیفه اش حفظ صلح و امنیت بین المللی و حمایت از حقوق بشر منجمله حق توسعه است تاکنون وضعیت زنان موضوع بیش از 20 سند حقوفی بین المللی بوده که هر یک از این اسناد مبین و منعکس کننده مشکل خاصی در رابطه با موقعیت زن می باشد. در این راستا کنوانسیون 1979 محو هر گونه تبعیض علیه زنان (از این به بعد کنوانسیون یا منشور) سند تدوین جدیدترین تلاش های عمده حقوق بین الملل برای توسعه وضع زنان در جهان است. پیشرفت های بین المللی دیگری نیز در مورد موضوع انجام گرفته به شکلی که امروزه، گرچه این حقوق به صورت جهانی اجرا نمی شود، در جهانی بودن حقوق بشر زنان کمتر بحثی وجود دارد. از آنجا که تبعیض ریشه در فرهنگ ها و آداب و رسوم جوامع دارد و یکی از شاخص های هر تمدن را مسلما باید در دیدگاه آن تمدن نسبت به وضعیت زنان دانست، جهت مبارزه با «آپارتاید جنسی»، در ترکیب اعضا کمیته رفع تبعیض علیه زنان، حضور نمایندگان شکل های مختلف تمدن و نظام های حقوقی جهان پیش بینی گردیده است. در این میان، به عنوان کشوری با سابقه تمدنی کهن، الحاق ایران به کنوانسیون مذکور گام حقوقی بزرگی برای زنان خواهد بود
مطالب ذکر شده بیانگر نظرات نویسنده است و الزاما منعکس کننده دیدگاه آواتودی نیست.
