نوشته سردبیری بخش فارسی آواتودی
رژیمِ ایران‌برباد‌دِه از فاجعه‌ی روزهای گذشته در تبریز، در رسانه‌های خود تنها با توصیف «حواشی اخیر مسابقه تیم‌های استقلال و تراکتورسازی» یاد می‌کند؛ به تبع آن، یک دوجین رسانه‌های داخلی و فارسی‌زبان در خارج نیز، یا خود را به ندیدن و نشنیدن عمق تراژدی زده و یا می‌دانند که چه خبر است و عامدانه، منتظر تداوم و گسترش آن هستند.
وزیر ورزش و برخی نهادهای حکومتی یک‌شنبه 12 آبان/ 3 نوامبر از «دستگیری چند تن از تماشاچیان در استادیوم تبریز خبر دادند اما این، ابلهانه‌ترین شیوه روبرو شدن با یک خطر بسیار جدی است.
فاجعه در تبریز ترکیه را مانند بسیاری از انیران‌پرستان، سرمست کرده است؛ رسانه‌های حامی اردوغان گزارش‌های متعددی منتشر کرده و این رخداد را به تلاش مردم آذربایجان در ایران به الحاق به ترکیه و حمایت از ارتش ترکیه در منطقه، توصیف کرده‌اند.
برخی رسانه‌های رژیم ایران در ساده کردن صورت مسئله، کاسه و کوزه‌ها را بر سر وریا غفوری کاپیتان قهرمان و جوانمرد تیم استقلال کوبیده و مدعی شده‌اند چون او کرد است و از یورش اخیر ارتش ترکیه به مناطق کردنشین سوریه ابراز خشم کرده، تماشاچیان در تبریز به او واکنش نشان داده‌اند؛ اما این ادعا ساده‌انگاری یک ماجرای خطرناک است.
شعارها یک‌شبه سر داده نشده است؛ یک روند در گذر چند دهه از سیاست‌های رژیم، این تهدید را ایجاد کرده است.
اگر نه هزاران تن، صدها نفر، در استادیوم شعارهای «ترکیه، ترکیه» سرداده؛ پرچم ترکیه را به اهتزاز درآورده، به آن سلام نظامی داده و صراحتا شعار پیوستن آذربایجان به ترکیه را مطرح و از حمله ترکیه به سوریه حمایت کرده و در یک پارچه نوشته بزرگ، بی هیچ پروایی، تهدید کردند اگر آذربایجان از راه مسالمت از ایران جدا نشود، (مانند تجزیه مسالمت‌جویانه چکسلواکی به چک و اسلوواکی)، پس باید منتظر بروز درگیری‌های داخلی مانند جنگ «یوگسلاوی» بود!
چگونه هزاران تن پرچم‌های ترکیه و پارچه نوشته‌هایی از این دست را وارد استادیوم کرده‌اند و نیروهای امنیتی مانع نشده‌اند؟ آنهم در استادیوم «یادگار امام» و در مسابقه تیمی که در دست سپاه پاسداران قبضه شده است.
برخی از آذری‌زبان‌ها حتی پیشاپیش این مسابقه، تصاویر فرزندانشان را در اونیفورم ارتش ترکیه و به نشانه حمایت از ترکیه در حمله اخیر به مناطق کردنشین سوریه، و در حالی که به پرچم ترکیه سلام نظامی می‌دهند، در شبکه‌های اجتماعی‌شان منتشر کرده بودند.
آیا همه این‌ها تنها به خاطر وجود جوانمردی کرد از تبار ماد، به نام وریا غفوری در تیم استقلال است؟ نه چنین نیست.
فاجعه‌ی تبریز روشن‌تر از هر زمان دیگر ثابت کرد که سیاست‌های 41 سال اخیر حکومت و سپاه، نه تنها آینده ایران و ایرانیان را با تهدیدی عظیم روبرو کرده بلکه یک‌پارچگی ایران بشدت و به طرزی کاملا حقیقی، در خطر است.
محمد رضا شاه پهلوی در 21 آذر سال 1325 هر چند پادشاهی بسیار جوان بود اما با رشادت خود و ارتش و ملی‌گرایان توانست آذربایجان را که بدست فرقه پیشه‌وری افتاده بود، به مام میهن برگرداند و حال، سپاه پاسداران و رژیمی که رهبرش علی خامنه‌ای زبان آذری زبان مادری اوست، انیران‌خواهان را با سیاست‌های خود تقویت کرده‌اند.
