2003’te Saddam diktatörlüğünün devrildiği süreçte Güney Kürdistan’da görev yapmış bir Amerikan askerinin eşinin ‘Kürt savaşçılarına hitaben’ başlığıyla kaleme aldığı anlamlı mektubu, CNN International’de yayınlandı.
ABD’deki basın kuruluşlarına gönderilen mektupta, “Yıllarca süren ortak çalışma ve hayal edilemez fedakarlıkların bir tweet ile heba edildiğini görüyorum” ifadelerini kullanan asker eşi “Evimizde onur ve saygı dolu bir yeriniz var. Hepinizin bunu bilmesi benim için çok önemli, size çok şey borçluyuz” diye yazdı.
“Sevgili Kürt askerleri” diye başlayan mektupta “Sizler beni tanımıyorsunuz, ama ben yetişkin bir insan olduğumdan beri sizleri tanıyorum. Evliliğimizden hemen sonra asker eşimin Ortadoğu’ya gönderileceğini öğrendiğimde, onun ve Özel Kuvvetlerin nelerle yüzleşeceğini düşünmekten korktum" denildi.
O dönemde "Savaş ne kadar ağır olurdu? Ne kadar kalırlardı? Hayatta kalır mıydı?" sorularını sorduğunu dile getiren asker eşi, mektubunda şunları yazdı:
"Aylar sonra geri döndüğünde yaşadıkları deneyimi bana anlattı. Orada durumların nasıl olduğunu sordum. Bana “Kürtler bize yardım ettiler” diye cevap verdi.
“Kürtlere minnettarım”
Bana Kürt halkının askerlere nasıl destek verdiğini, onlara tavsiyelerde bulunduğunu, yanlarında olduklarını, savaşta omuz omuza birlikte olduklarını, dost ve arkadaş olduklarını anlattı. Ve ben minnettar oldum, sonsuza dek size teşekkür ve minnet borçluyum. O zamandan beri evimizde ‘Kürtler’ kelimesinin bir başka anlamı daha var. Kürt: Müttefik ve Kürt: Dostluk anlamına geliyor. Evimizde eşim ve diğer askerlerin yanında Iraklı Kürtlerin resimleri var. Üzerinde Suriyeli Kürt kadın savaşçıların resmi bulunan ve gururla kullandığım bir kahve kupam var. Çocuklarım Kürdistan renkli formalarıyla futbol oynuyor.
“Evimizde onur ve saygı dolu bir yeriniz var”
Kürt halkı isimsiz değil, dünyadaki meçhul insanlar değil. Evimizde onur ve saygı dolu bir yeriniz var. Hepinizin bunu bilmesi benim için çok önemli. Size çok şey borçluyum. Eşim bugün yıllar süren kavgadan sonra evinde güvende ve bunun gerçekleşmesine sizlerin yardım ettiğini biliyorum.
“Hayal edilemez fedakarlıkların bir tweet ile heba edildiğini görüyorum”
Ama şimdi haberleri korku içinde izliyorum. Sözler tutulmamış, ilerlemeler durdurulmuş, yıllarca süren ortak çalışma ve hayal edilemez fedakarlıkların bir tweet ile heba edildiğini görüyorum. Yüzleri evimdeki resim çerçevelerinde duran müttefiklere ihanet edildiğini görüyorum. Haberleri izlerken, çocuklarım bana dönüp onlar bizim dostlarımız değil miydi diye soruyorlar ve ben de evet diyorum. Yüzlerinde hüzün görünüyor.
“Tehlike altında olduğunuzu bilmek yüreğimi acıtıyor”
Ailelerinizin neler yaşadığını hayal dahi edemiyorum. Onların korkusunu hayal edemiyorum. Bunları hayal edemiyorum, çünkü son 17 yılda topraklarımıza saldırı olmasın diye bize savaşta yardımcı oldunuz ve şimdi tehlike altında olduğunuzu bilmek yüreğimi acıtıyor.
Geldiğim yerde, bir insanın sözü her şeyidir. Şerefimiz ve dürüstlüğümüz her şeydir, biliyorum bu sizin için de böyledir. Uluslararası basından ülkem Amerika Birleşik Devletleri’nin Kürtleri terk ettiğini derin bir üzüntü ile okuyorum.
Bunun gibi ani kararlar sadece halkınızı değil aynı zamanda Suriye-Türkiye sınırındaki askerlerimizi de çok büyük bir tehlike altına soktu. Eşim uzun zaman önce o sınırda sizlerleydi ve şu an askerlerinizin ailelerinin neler hissettiğini hayal edemiyorum.
“Artık Amerikalılara güvenemiyorsunuz”
Ve sorun sadece güvenlik değil. Amerikan askerleri için de müttefiklerinin yardım çağrılarına cevap verememenin ne kadar zor olduğunu hayal etmek zor. Destekleri için Putin’e ya da Esad rejimine başvurmanız gerektiğini hayal etmek de zor çünkü artık sözlerini tutmadıkları için Amerikalılara güvenemezsiniz.
“Eşimin yüz ifadesi: Özür dilerim”
Şu an sizin ve ailenizin güvenliği için endişeleniyorum. Bölgenin istikrarsızlığı ve bunun gelecek için ne anlama gelebileceği konusunda endişeliyim. Hapishanelere koymak için bin bir zahmetle çalıştığınız binlerce DAİŞ’linin bulunduğu bölgeyi kendinizi savunmak için bırakmanız gerektiğini görmekten endişe duyuyorum. Şimdi bunun hepimiz için yarattığı tehdidi hayal edemiyorum. Günün sonunda haberleri izlerken eşimin yüzündeki ifadeyi görüyorum. Akla gelen tek ifade “özür dilerim” oluyor.
“Ailem adına size teşekkür etmek için yazıyorum”
Bugün, ailem adına, bize yaptığınız her şey için teşekkür etmek için yazıyorum. Dostluğunuz için, sözünüzü tuttuğunuz ve bizimle birlikte savaştığınız için teşekkür ederim. Eşimi güvende tuttuğunuz için teşekkür ederim, böylece eve ve çocuklarıma geri dönebilmesini sağladınız. Bugün benim de en içten dualarım var, sizin de güvenle ailelerinize geri dönmenizi umut ediyorum. Sizinle birlikte fedakarlıkta bulunan ailelerinize de teşekkür ederim, böylece bu ortaklığın gerçekleşmesini sağlayabildiniz.
Tekrar yanınıza dönmemiz, sizin yanınızda olmamız ve tüm bunların boşa gitmemesi için dua ediyorum.”
