تکلیفی بزرگ و عجیب که بر دوش روح آدمیست، به هیچ وجه ساده نیست چون شاید نتوان نظیرش را یافت. در حقیقت آزادی هدیه ای نیست که به ما داده شده باشد بلکه یک انتخاب است البته قطعا این انتخاب از نوع سخت خواهد بود! راه پر هیبت آزادی به سمت و سوی بالا و نور است، راهی که همانطور که تاکید شد بار سنگینی دارد و شاید هرگز به انتها نرسد!
بشر به وسعت تاریخ پر از نیرنگ و کتمان با اشتباهات مکررش متاسفانه از حقیقت دست یافتنی در زندان زمان دور و دورتر میگردد! وقتی مشکلات رنگارنگ سراغ ما میایند بدین جهت نیست که ما را دچار ناراحتی و غمگینی نمایند بلکه برای این است که بیش از پیش آگاه و هوشیار شویم و بدانیم چگونه باید حقیقت را بیابیم و در دام و گرداب همیشگی اشتباهات نیوفتیم. البته مهم نیست شما به کدام سمت یا طرف میروید چون لازم است اشتباه کنید! این یک شرط و رکن اساسی در زندگی تجربی انسانها بر روی زمین است که ماهیت وجودی و هویت خویش را زیر سوال ببرند! هر موجود زنده ای که اسم خویش را آدم نامیده در برهه ای از زندگی اش این را عملی میسازد که نهایت آن رفتن به سمت تاریکی است. شاید بتوانیم آن را به نوعی شکست در خلقت بنامیم که نفرین آن در همه جای جهان هستی از زندگی تغذیه می نماید، اما این هرگز به معنی نومیدی و دست شستن از تلاش نیست.
در حقیقت بزرگترین و بدترین اشتباهی که یک انسان متفکر میتواند مرتکب شود آن است اطمینان و باور داشته باشد یک نسخه نوشته شده خاص از تاریخ واقعیت محض است! تاریخ توسط مشاهده گرهایی نوشته شده است که هیچکدام از آنها بیطرف نبوده و نیستند. آنچه در جوامع امروز عامل تعیین کننده میباشد تغییر بصورت مداوم و گریز ناپذیر است. پس تغییر است که تعیین کننده خواهد بود. اگر جهان هستی را آنطور که هست و خواهد بود مد نظر نگرفته و تغییرات آن را نپذیریم توانایی تصمیم گرفتن خردمندانه را نخواهیم داشت. تاسف بار ترین جنبه ی زندگی در دنیای امروز عبارت از رشد بسیار سریع دانش اندوزی بجای رشد خرد اندوزی در انسانها میباشد! بطوریکه هر نسلی خود را از نسل قبلش باهوشتر میداند و بدتر آنکه غالبا تصور میکند که از نسل بعدش پیشرفته تر و عاقلتر است درست مانند کودکی طغیانگر با رفتن به سمت خشونت بر علیه همان طبیعتی که او را در خویش پرورش داده است!
مهم نیست که شما چه کاری انجام میدهید، اگر چیزی بصورتی که هست تغییر میکند قبل از اینکه شما آنرا دستکاری کرده و شبیه به خودتان کنید بهتر آن است که به سمت آن نروید! حقیقت تلخ آن است که مفهوم «حقیقت» در این جهان یتیم گشته و از این دنیای مدرن خارج شده است و جای خود را به «دروغ» در تاریخ داده است! تنهایی و انزوا در این فضای پر از فریب و دروغ رنجی ماورای تحمل نوع بشر است چون برای موجودات ریز و کوچکی مانند ما انسانها در این کائنات بی انتها خارج از تاب و طاقت است مگر با یک چیز «عشق حقیقی و بی قید و شرط»!
