بنابر اسنادی که بدست آواتودی رسیده، در سالهای ٩٧ و ٩٦ و بعد از قیام دیماه، بنابر امر وزارت اطلاعات و سازمان اطلاعات سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی، وزارت صنعت و معدن و تجارت موضف به پرداختی مبلغی بالغ بر ۵۵ میلیارد تومان به عیسی برادری، نماینده علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی ایران در تکاب، جهت پیشگیری از اعتراضات مردمی، شد.
به گفته منابع موثق خبری آواتودی، این مبلغ که از محل درآمد معدن طلای "زره شوران" تکاب تامین شده، طی نامهای با امضای مهدی کرباسیان، معاون سابق وزیر صنعت، معدن و تجارت و رئیس هیئت عامل سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی به عیسی برادری پرداخت شده است.
براساس این نامه که رونوشت آن بدست آواتودی رسیده، عیسی برادری ٤۵ میلیارد تومان در سال ٩۶ و همچنین ١٠ میلیارد تومان را در سال ٩٧ تحت عناوینی همچون "جلوگیری از تنش، تحریک مردم و مساعدت" دریافت کرده است.
عیسی برادری، در مرداد ماه ١٣٩٩، به دلایل نامعلومی از سمت خود به عنوان گماشته علی خامنهای در تکاب کنارهگیری کرد.
قابل ذکر است، ملتهای ایران در ٧ دیماه علیه سیاستهای اقتصادی و همچنین فقر و بیکاری گسترده، دست به اعتراض زدند اما با گسترش این قیام، خواستهای مردم به سرنگونی جمهوری اسلامی ایران تغییر شکل داد و مردم مستقیما اساس حکومت را نشانه گرفتند. این قیام ١٠ روز به طول انجامید.
این قیام، کاملا از شهرهای حاشیهای و استانهای مرزی ایران همچون استانهای کردستان، خراسان، خوزستان و سیستان و بلوچستان آغاز و سپس به استانهای مرکزی ایران سرایت کرد. به همین خاطر بیشترین آمار اعتراضات نیز مرتبط به شهرهای حاشیهای ایران بود.
به گفته عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر سابق کشور، این اعتراضات در ۱۰۰ شهر روی داد که در ۴۲ شهر به درگیری مستقیم مردم با تروریستهای جمهوری اسلامی ایران ختم شد.
خشم و انزجار مردم از موجودیت جمهوری اسلامی موجب شد که مردم خشمگین به ٦٠ دفترامام جمعه در سراسر ایران حمله کرده و آنها را تخریب و به آتش بکشند.
رحمانی فضلی مدعی شده که در این قیام مردمی، حداقل پنجهزار معترض بازداشت شدهاند و غلامحسین محسنی اژهای، سخنگوی وقت قوه قضائیه در ۲۴ دی ماه ۱۳۹۶ نیز تعداد کشتهشدگان را تنها ۲۵ نفر عنوان کرد. اما در مقابل احزاب و گروههای اپوزسیون این آمارها را زیر سئوال برده و تعداد کشتههارا بیش از یک هزار نفر و تعداد زخمیها را بیش از پنج هزار نفر اعلام کردهاند.
بیش از ٨٠ درصد قیام دیماه در استانهای حاشیهای و مرزی ایران به ثبت رسیده که نتیجتا بیشترین آمار کشته و زخمی و بازداشتی نیز به همین استانها تعلق دارد. متاسفانه استانهای مرکزی ایران که از توسعهیافتگی و رفاه بالایی نسبت به این مناطق برخوردارند، کمتر در این قیام مشارکت کردند.
البته شهرکهای حاشیهای استانهای مرکزی همچون شهریار و قلعه حسن خان و نیز استان البرز که بیشترین آمار مهاجرین از استانهای حاشیهای و مرزی را دارند، حضور گستردهای در قیام دی ماه ١٣٩٦ داشتند.